به نقل از «خبرگزاری صدا و سیما»

ساخت واکسن‌های ضد کرونا بدون نیاز به نانوذرات لیپیدی

تاریخ انتشار: ۱۹ فروردین ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۰۷۸۱۴۱

به گزارش خبرگزاری صدا وسیما، سعید عباسی و همکارانش موفق شدند واکسنی حاوی mRNA بسازند که نیاز به نانوذرات لیپیدی ندارد. 

این واکسن با کمک نوعی انژکتور«شیر برقی» به بدن تزریق می‌شود و اثرات التهابی کمتری در مقایسه با واکسن‌های mRNA مبتنی بر نانوذرات لیپیدی دارد.

یافته‌های محققان مرکز نوآوری نانوپزشکی نشان می‌دهد که می‌توان از mRNA به تنهایی (mRNA برهنه) برای افزایش اثربخشی واکسن‌های ضدکرونا استفاده کرد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

 در حالی که در سکوهای موجود از نانوذرات لیپیدی برای محافظت از mRNA استفاده می‌شود.

این واکسن در حال حاضر برای انجام کارآزمایی بالینی در حال توسعه است.

در طول همه‌گیری کرونا، واکسن‌های mRNA اثربخشی بالایی نشان داده و میلیارد‌ها دوز از آن در سراسر جهان استفاده شد.

  با این حال، عوارض جانبی جدی، از جمله مواردی است که همچنان به عنوان موضوع مهم در جامعه علمی مطرح است.

یکی از عوامل موثر در بروز عوارض جانبی، استفاده از نانوذرات لیپیدی است. این نانوذرات گاهی منجر به پاسخ‌های التهابی سیستماتیک در بدن می‌شوند، هرچند که وجود آن اثربخشی بالایی در عملکرد واکسن داشته و از تخریب mRNA جلوگیری می‌کند.

همچنین تحویل mRNA را به سلول‌ها با کارایی بالایی انجام می‌دهد.

در این طرح  محققان از mRNA تنها استفاده کردند که با یک انژکتور جت، mRNA را به داخل سلول‌های پوست تزریق می‌کند که این کار با کمک فشار فیزیکی صورت می‌گیرد.

بررسی‌های محققان نشان داد که این انژکتور باعث افزایش بازده تحویل mRNA شده و در مقایسه با تزریق با سوزن، ۱۰۰ برابر بازده بالاتری دارد.

همچنین mRNA بدون نشت سیستماتیک قابل تشخیص در محل تزریق ماند. این در حالی است که mRNA محاط شده درون نانوذرات به کبد و طحال رفته و باعث ایجاد التهاب در آنجا می‌شود.

واکسیناسیون mRNA برهنه با استفاده از آنتی‌ژن مدل نشان داد که انژکتور جت به طرز چشمگیری اثربخشی تولید آنتی‌بادی را افزایش داد و این سطح قابل مقایسه با mRNA محاط شده با نانوذرات لیپیدی است.

این آنتی‌بادی‌ها با ویروس‌های بدن در بدن مبارزه می‌کنند و از عفونت جلوگیری می‌کنند، اما نمی‌توانند سلول‌های آلوده را از بین ببرند.

واکسن mRNA برهنه به طور موثری تعداد ایمونوسیت‌ها، مانند سلول‌های T مثبت CD ۴ و سلول‌های T مثبت CD ۸ را افزایش می‌دهد.

محققان نشان دادند که واکسیناسیون با این نوع mRNA، به طور قابل توجهی میزان ویروس در ریه‌ها را کاهش داده و التهاب ریه را در مقایسه با نمونه کنترل کاهش داده است.

منبع: خبرگزاری صدا و سیما

کلیدواژه: نانوذرات لیپیدی سلول ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.iribnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری صدا و سیما» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۰۷۸۱۴۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

تولید الماس فقط در ۲ ساعت و نیم!

به گزارش همشهری آنلاین و به نقل از یورونیوز، دانشمندان به تازگی روش جدیدی را برای ساخت الماس کشف کردند که در چهارچوب آن، ترکیبی از فلزات مایع می‌تواند یک الماس مصنوعی را در عرض چند دقیقه بدون نیاز به فشاری عظیم تولید کند.

البته برای این کار، هنوز به یک دمای بالای ۱۰۲۵ درجه سانتیگراد نیاز است تا یک قطعه الماس در ۱۵۰ دقیقه تشکیل شود. این معادل فشاری است که ما در سطح دریا احساس می‌کنیم و ده‌ها هزار بار کمتر از فشاری است که معمولاً برای تولید الماس نیاز است.

تیم سازنده این الماس جدید، پژوهشگران موسسه علوم پایه در کره جنوبی هستند که امیدوارند با این شیوه بتوانند انقلابی در تولید الماس‌های مصنوعی ایجاد کنند.

تکنیک حل کردن کربن در فلز مایع برای ساخت الماس کاملاً جدید نیست و جنرال الکتریک نیم قرن پیش فرآیندی مشابه را با استفاده از سولفید آهن مذاب به جهان معرفی کرد؛ اما برای این کار نیز نیاز به ایجاد فشاری معادل ۵-۶ گیگا پاسکال و یک «دانه» الماس است تا کربن به آن بچسبد.

پژوهشگران این تیم در مقاله‌ای درباره روش جدید نوشتند: «ما روشی برای تولید الماس در فشار یک اتمسفر و در دمای متوسط، با استفاده از آلیاژ فلزهای مایع کشف کردیم.»

آنها در این روش از مخلوط دقیقی از فلزات مایع گالیم، آهن، نیکل و سیلیکون استفاده کردند و یک سیستم خلاء در داخل یک محفظه گرافیتی ساختند تا فلز را در حالی که در معرض ترکیبی از متان و هیدروژن قرار می‌گرفت، به سرعت گرم و سپس خنک کنند.

این کار باعث شد تا اتم‌های کربن متان در سراسر فلز ذوب شده پخش شوند و به عنوان دانه الماس عمل کنند.

تنها پس از ۱۵ دقیقه، قطعات کوچکی از کریستال‌های الماس از فلز مایع جدا و نمایان شدند و پس از گذشت مدت دو ساعت و نیم نیز یک لایه پیوسته الماس شکل گرفت.

تحقیقات درباره این فرآیند هنوز در مراحل اولیه است؛ با این وجود اعضای تیم تحقیق معتقدند که این روش پتانسیل زیادی دارد و می‌توان به کمک آن، فلزات مایع دیگری را برای رسیدن به نتیجه مشابه یا حتی بهتر ترکیب کرد.

بیشتر بخوانید:

تصاویر روباتی که حرکاتش شما را انگشت به دهان می کند!

شیوه‌ای که در حال حاضر برای تولید اکثر الماس‌های مصنوعی استفاده می‌شود، چندین روز طول می‌کشد و به فشار بسیار بیشتری نیاز دارد.

اگر این تکنیک بتواند همچنان توسعه یابد، فرایند ساخت الماس بسیار سریع‌تر و بسیار آسان‌تر خواهد شد.

کد خبر 847565 برچسب‌ها تاریخ - باستان‌ شناسی کره جنوبی تکنولوژی (فناوری) جواهرات و زیورآلات